انتخاب نام دامنه (Domain Name) اولین و مهم‌ترین قدم در مسیر راه‌اندازی یک وب‌سایت است. دامنه همان نشانی منحصربه‌فرد سایت شما در اینترنت است که کاربران از طریق آن می‌توانند به خدمات یا محتوای شما دسترسی داشته باشند. انتخاب درست دامنه می‌تواند به بهبود برندسازی، سئو، اعتماد کاربران و نرخ کلیک کمک شایانی کند.

در این مقاله به معرفی کامل انواع دامنه ها، پسوندهای محبوب، قوانین انتخاب دامنه و کاربرد هرکدام می‌پردازیم تا مدیران وب‌سایت‌ها، استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای آنلاین بتوانند بهترین تصمیم را برای انتخاب نام وب‌سایت خود بگیرند.

دامنه چیست و چرا اهمیت دارد؟

دامنه در واقع نام یا آدرسی است که به کاربران کمک می‌کند به‌جای استفاده از IPهای عددی، وب‌سایت شما را راحت‌تر پیدا کنند. به‌طور مثال، به‌جای وارد کردن IP طولانی، تنها با تایپ کردن example.com می‌توان به سایت دسترسی داشت.

هر دامنه از دو بخش تشکیل می‌شود:

1. نام دامنه (Second Level Domain) → همان عبارتی که شما انتخاب می‌کنید (مثل Google).
2. پسوند دامنه (Top Level Domain – TLD) → بخشی که بعد از نقطه می‌آید و نوع یا محل فعالیت وب‌سایت را نشان می‌دهد (مثل .com یا .ir).

انواع دامنه ها

به‌طور کلی دامنه‌ها به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

۱- دامنه‌های عمومی (gTLDs)

این نوع دامنه‌ها بدون محدودیت خاصی در دسترس هستند و برای انواع کسب‌وکارها و وب‌سایت‌ها استفاده می‌شوند. مثل:

• .com→ پرکاربردترین و محبوب‌ترین دامنه، مخفف Commercial به معنی تجاری.
• .net → مخفف Network، مخصوص شرکت‌های اینترنتی و شبکه اما امروزه عمومی شده است.
• .org→ مخفف Organization، مناسب برای سازمان‌ها و مؤسسات غیرانتفاعی.
• .info → مخفف Information، برای سایت‌های اطلاع‌رسانی.
• name → مخصوص استفاده شخصی افراد.
• .biz → کوتاه‌شده Business، مناسب وب‌سایت‌های تجاری و بیزینسی.

۲. دامنه‌های ملی (ccTLDs)

هر کشور یک پسوند اختصاصی دارد که معمولاً برای کسب‌وکارهای محلی استفاده می‌شود. برخی نمونه‌ها:

• .ir → مخصوص ایران.
• .de → مخصوص آلمان.
• .uk → مخصوص انگلستان.
• .tr → مخصوص ترکیه.

استفاده از دامنه‌های ملی علاوه‌بر نشان دادن موقعیت جغرافیایی، می‌تواند در سئوی محلی (Local SEO) بسیار مؤثر باشد.

۳. دامنه‌های ویژه (Special TLDs)

برخی پسوندها به حوزه‌های خاص اختصاص دارند. مثل:

• .tv→ در اصل برای کشور توالو (Tuvalu) است اما به‌دلیل شباهت به *Television* توسط شبکه‌های تلویزیونی استفاده می‌شود.
• .edu → مختص مراکز آموزشی و دانشگاه‌ها.
• .gov → مخصوص سازمان‌های دولتی.
• .mil → مخصوص ارتش و سازمان‌های نظامی.

 ۴. دامنه‌های جدید (New gTLDs)

در سال‌های اخیر پسوندهای متنوعی معرفی شده‌اند تا کسب‌وکارها انتخاب‌های بیشتری داشته باشند. مثل:

• .shop → مناسب فروشگاه‌های اینترنتی.
• .app → مخصوص توسعه‌دهندگان اپلیکیشن.
• .online → عمومی برای وب‌سایت‌های اینترنتی.
• .tech→ مناسب شرکت‌های فناوری.

دامنه مخفف چیست؟

بسیاری از پسوندها به‌صورت مخفف کلمات انگلیسی ایجاد شده‌اند. برای مثال:

• com. → Commercial (تجاری)
• net. → Network (شبکه)
• org. → Organization (سازمان)
• edu. → Education (آموزش)
• gov. → Government (دولت)

شناخت این مخفف‌ها به شما کمک می‌کند تا مناسب‌ترین پسوند را بر اساس نوع فعالیت انتخاب کنید.

دامنه‌های محبوب و پرکاربرد

بر اساس گزارش‌های جهانی، محبوب‌ترین دامنه‌ها عبارت‌اند از:

• .com → بیشترین سهم بازار دامنه‌ها.
• .org و .net → بعد از .com بیشترین استفاده را دارند.
• .ir → در ایران محبوب‌ترین پسوند ملی است.

 پسوندهای جدید مثل.shop و .online هم به‌سرعت در حال رشد هستند.

قوانین انتخاب دامنه

برای ثبت دامنه باید به قوانین زیر توجه کنید:

• استفاده از حروف انگلیسی (a-z) مجاز است.
• استفاده از اعداد (۰-۹) امکان‌پذیر است.
•  استفاده از خط تیره (-) مجاز است اما بهتر است در ابتدا یا انتهای دامنه نباشد.
• استفاده از فاصله (space) یا کاراکترهای خاص مثل @، %، \$ مجاز نیست.
• دامنه باید حداقل ۳ و حداکثر ۶۳ کاراکتر باشد.

نکات مهم در انتخاب بهترین دامنه سایت

• برای انتخاب یک دامنه حرفه‌ای این نکات را مدنظر داشته باشید:
• کوتاه و ساده باشد تا راحت‌تر به یاد بماند.
• مرتبط با برند یا حوزه کاری شما باشد.
• از کلمات کلیدی در دامنه استفاده کنید تا به سئو کمک کند.
• از اعداد و خط تیره کمتر استفاده کنیدچون تایپ و به‌خاطرسپاری سخت‌تر می‌شود.
• قبل از ثبت دامنه، دسترس‌پذیری آن در شبکه‌های اجتماعی را هم بررسی کنید.

جمع‌بندی

دامنه اولین قدم برای ورود به دنیای دیجیتال است و انتخاب درست آن می‌تواند در موفقیت کسب‌وکار اینترنتی شما نقشی اساسی داشته باشد. آشنایی با انواع دامنه ها، کاربرد هر پسوند، قوانین ثبت و نکات انتخاب دامین به شما کمک می‌کند بهترین انتخاب را برای برند و وب‌سایت خود داشته باشید.

چه یک استارتاپ باشید و چه یک شرکت بزرگ، دامنه درست می‌تواند کلید اعتماد، برندینگ و رشد آنلاین شما باشد.

خطای ۵۰۰ Internal Server Error یا همان خطای سرور داخلی یکی از رایج‌ترین و در عین حال گیج‌کننده‌ترین خطاهای HTTP است که بسیاری از مدیران وب‌سایت‌ها با آن مواجه می‌شوند. این خطا برخلاف ظاهرش، همیشه به معنای وجود مشکل در سرور نیست و در بسیاری از مواقع به دلیل تنظیمات اشتباه یا کدنویسی نادرست در سایت رخ می‌دهد. رفع سریع این خطا اهمیت بالایی دارد، زیرا هم تجربه کاربری را مختل می‌کند و هم می‌تواند بر سئو سایت تأثیر منفی بگذارد.

خطای ۵۰۰ Internal Server Error چیست؟

خطای ۵۰۰ error زمانی رخ می‌دهد که سرور نتواند درخواست مرورگر را به درستی پردازش کند. به زبان ساده، مرورگر شما یک درخواست به سرور ارسال می‌کند اما سرور به دلیل یک مشکل داخلی قادر به پاسخ‌گویی نیست و در نتیجه، پیغام “Internal Server Error” نمایش داده می‌شود.

این خطا با خطاهایی مثل ۴۰۴ (صفحه یافت نشد) یا ۴۰۳ (دسترسی ممنوع است) تفاوت دارد. در خطای ۵۰۰ سرور می‌داند که مشکلی وجود دارد، اما نمی‌تواند دقیقاً توضیح دهد که مشکل از کجاست. به همین دلیل به آن “خطای سرور داخلی” می‌گویند.

دلایل اصلی بروز خطای ۵۰۰

دلایل متعددی می‌توانند باعث ایجاد خطای server error 500 شوند. برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

1. پیکربندی اشتباه فایل .htaccess
   تغییرات اشتباه در این فایل می‌تواند باعث ایجاد خطاهای مختلفی از جمله خطای ۵۰۰ شود.

2. سطح دسترسی نادرست (Permissions)
   اگر فایل‌ها و پوشه‌های سایت دارای سطح دسترسی اشتباه باشند (برای مثال ۷۷۷ به‌جای ۷۵۵)، ممکن است سایت دچار خطای ۵۰۰ شود.

3. خطا در کدنویسی یا اسکریپت‌های PHP
   اسکریپت‌های معیوب یا ناسازگار، به‌ویژه در سایت‌های مبتنی بر PHP، یکی از عوامل رایج بروز این خطا هستند.

4. مشکلات پایگاه داده (Database Errors)
   خطا در اتصال به دیتابیس یا جداول خراب‌شده می‌تواند باعث نمایش ارور ۵۰۰ شود.

5. تنظیمات نادرست فایل php.ini
   پارامترهای اشتباه یا محدودیت‌های غیرمنطقی در فایل php.ini باعث ایجاد مشکل در اجرای اسکریپت‌ها می‌شوند.

6. مصرف بیش‌ازحد منابع هاست
   استفاده زیاد از RAM، CPU یا I/O توسط سایت‌های پرترافیک یا دارای کدهای ناکارآمد می‌تواند منجر به خطای ۵۰۰ شود.

7. مشکلات موقت یا محدودیت‌های هاستینگ
   گاهی سرویس‌دهنده هاست برای مدت کوتاهی دچار مشکل می‌شود که موقت است و با رفرش صفحه برطرف می‌شود.

انواع خطای ۵۰۰ Internal Server Error

خطای ۵۰۰ می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. برخی از نمونه‌های رایج عبارت‌اند از:

• HTTP Error 500.19: پیکربندی نامعتبر در فایل‌های سرور یا web.config.

• HTTP Error 500.21: ماژول‌های مورد نیاز نصب یا فعال نشده‌اند.

• HTTP Error 500.53: خطا در ماژول Rewrite یا تنظیمات IIS.

• ۵۰۰ server error در Apache یا Nginx: معمولاً ناشی از .htaccess یا مشکلات PHP است.

شناخت نوع خطای ۵۰۰ کمک می‌کند سریع‌تر به سراغ علت اصلی بروید.

روش‌های عیب‌یابی و رفع خطای ۵۰۰

برای رفع خطای ۵۰۰ سرور داخلی باید مرحله به مرحله عوامل احتمالی را بررسی کنید:

۱. بررسی Error Logs

در کنترل پنل هاست (cPanel یا DirectAdmin) بخشی به نام Error Logs وجود دارد که جزئیات خطاهای سایت را ثبت می‌کند. این گزارش می‌تواند دقیقاً نشان دهد که کدام فایل یا اسکریپت باعث بروز ارور ۵۰۰ شده است.

۲. بررسی فایل .htaccess

• اگر به‌تازگی تغییراتی در این فایل داده‌اید، آن را به حالت پیش‌فرض بازگردانید.

• برای تست، می‌توانید موقتاً نام آن را تغییر دهید و ببینید خطا رفع می‌شود یا خیر.

۳. بررسی سطح دسترسی فایل‌ها (Permissions)

• فایل‌ها باید سطح دسترسی ۶۴۴ داشته باشند.

• پوشه‌ها باید سطح دسترسی ۷۵۵ داشته باشند.

• استفاده از دسترسی ۷۷۷ می‌تواند منجر به خطاهای امنیتی و خطای ۵۰۰ شود.

۴. بررسی افزونه‌ها و قالب‌ها (برای وردپرس و CMSها)

• همه افزونه‌ها را غیرفعال کنید و سایت را تست کنید.

• اگر مشکل برطرف شد، افزونه‌ها را یکی‌یکی فعال کنید تا افزونه معیوب شناسایی شود.

• قالب فعلی را به قالب پیش‌فرض تغییر دهید و مجدد بررسی کنید.

۵. اصلاح فایل php.ini

• پارامترهایی مثل memory_limit یا max_execution_time را افزایش دهید.

• خطوط مشکوک یا ناسازگار را حذف کنید.

۶. ریستارت سرویس‌ها

اگر دسترسی به سرور اختصاصی یا VPS دارید، سرویس‌های Apache/Nginx و MySQL را ریستارت کنید.

۷. تماس با پشتیبانی هاست

اگر پس از بررسی موارد بالا مشکل همچنان پابرجاست، بهترین راه تماس با پشتیبانی هاستینگ است تا علت خطا در سطح سرور بررسی شود.

راهکارهای سمت کاربر (Client-Side)

گاهی خطای ۵۰۰ به دلیل مشکلات موقت یا کش مرورگر نمایش داده می‌شود. راهکارهای زیر را امتحان کنید:

• رفرش صفحه با کلید F5

• پاک کردن کش مرورگر

• حذف کوکی‌ها و تست مجدد

• استفاده از مرورگر یا دستگاه دیگر

پیشگیری از بروز خطای ۵۰۰ در آینده

برای اینکه کمتر با خطای سرور داخلی ۵۰۰ مواجه شوید، نکات زیر را رعایت کنید:

• بررسی منظم فایل Error Logs

• به‌روزرسانی مرتب CMS، افزونه‌ها و قالب‌ها

• استفاده از هاست قدرتمند و معتبر

• تست تغییرات در محیط Staging پیش از اعمال در سایت اصلی

• بهینه‌سازی پایگاه داده و گرفتن بکاپ منظم

جمع‌بندی

خطای ۵۰۰ Internal Server Error یکی از رایج‌ترین خطاهای وب است که می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تنظیمات نادرست فایل‌ها، مشکلات اسکریپت یا محدودیت‌های هاست رخ دهد. برای رفع این خطا باید مرحله‌به‌مرحله به سراغ فایل‌های پیکربندی، سطح دسترسی، افزونه‌ها و لاگ خطا بروید. پیشگیری و نگهداری درست از سایت، بهترین راه برای جلوگیری از تکرار این خطا در آینده است.

در دنیای فناوری، انتخاب پردازنده (CPU) یکی از حیاتی‌ترین تصمیم‌ها برای مدیران وب‌سایت‌ها، صاحبان کسب‌وکارهای آنلاین، توسعه‌دهندگان و حتی شرکت‌های بزرگ محسوب می‌شود. پردازنده به عنوان قلب تپنده سیستم، نقش اصلی در سرعت پردازش، پایداری و مدیریت داده‌ها دارد. در میان گزینه‌های مختلف، پردازنده‌های Intel Xeon و Intel Core i7 دو سری شناخته‌شده و پرکاربرد هستند که هر کدام با اهداف متفاوتی طراحی شده‌اند.

در این مقاله قصد داریم به صورت فنی و جامع این دو پردازنده را مقایسه کنیم تا شما بتوانید بر اساس نیاز خود بهترین انتخاب را داشته باشید.

معرفی پردازنده‌های Intel Xeon

پردازنده‌های سری Xeon به طور اختصاصی برای سرورها، دیتا سنترها و ورک‌استیشن‌ها طراحی شده‌اند. این پردازنده‌ها معمولاً دارای تعداد هسته‌های بیشتر (حتی تا ۲۸ هسته در برخی مدل‌ها) و پشتیبانی از قابلیت‌های خاص سازمانی هستند.

ویژگی‌های کلیدی پردازنده‌های Xeon:

• پشتیبانی از ECC RAM برای جلوگیری از خطاهای حافظه.

• مقدار بالای کش سطح سوم (L3 Cache).

• پشتیبانی از چند سوکت در یک سرور برای مقیاس‌پذیری بیشتر.

• قابلیت Hyper-Threading برای اجرای همزمان چندین رشته پردازشی.

• عمر طولانی‌تر و پایداری بیشتر در شرایط کاری سنگین.

به همین دلیل، پردازنده‌های Xeon گزینه‌ای ایده‌آل برای هاستینگ، سرورهای مجازی، پردازش داده‌های کلان و اپلیکیشن‌های سازمانی محسوب می‌شوند.

معرفی پردازنده‌های Intel Core i7

سری Core i7 بخشی از پردازنده‌های محبوب خانواده Core است که بیشتر برای کاربران خانگی، لپ‌تاپ‌ها، سیستم‌های رومیزی و گیمرها طراحی شده است. این پردازنده‌ها معمولاً بین ۴ تا ۸ هسته دارند و به دلیل فرکانس بالا در پردازش‌های تک‌رشته‌ای عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند.

ویژگی‌های کلیدی پردازنده‌های Core i7:

• فرکانس بالا برای اجرای سریع برنامه‌ها و بازی‌ها.

• پشتیبانی از اورکلاک (در مدل‌های K).

• وجود پردازنده گرافیکی داخلی (iGPU) برای اجرای برنامه‌ها بدون نیاز به کارت گرافیک مجزا.

• مصرف انرژی بهینه‌تر نسبت به Xeon.

بنابراین اگر نیاز شما بیشتر به سمت بازی، طراحی گرافیک، نرم‌افزارهای روزمره و سیستم‌های خانگی یا اداری است، Core i7 انتخاب مناسبی خواهد بود.

ساختار فنی Xeon در مقابل Core i7

۱. تعداد هسته و رشته

• Xeon: اغلب با ۸، ۱۲، ۱۸ و حتی ۲۸ هسته ارائه می‌شود. برای پردازش‌های چندرشته‌ای عالی است.

• Core i7: معمولاً بین ۴ تا ۸ هسته دارد و برای پردازش‌های تک‌رشته‌ای سریع‌تر عمل می‌کند.

۲. حافظه کش

• Xeon: مقدار کش سطح سوم (L3) بالاتر، که باعث افزایش سرعت دسترسی به داده‌ها در محیط‌های سروری می‌شود.

• Core i7: کش کمتر نسبت به Xeon، اما برای نرم‌افزارها و بازی‌ها کافی است.

۳. پشتیبانی از ECC RAM

• Xeon: قابلیت پشتیبانی از ECC RAM برای جلوگیری از خطاهای حافظه دارد.

• Core i7: فاقد پشتیبانی از ECC است و بیشتر برای مصارف روزمره طراحی شده است.

۴. اورکلاکینگ

• Xeon: به دلیل پایداری مورد نیاز در سرورها، امکان اورکلاک ندارد.

• Core i7: مدل‌های سری K قابلیت اورکلاک دارند و برای گیمرها یا توسعه‌دهندگان مناسب‌تر هستند.

مزایا و معایب Xeon

✅ مزایا:

• پشتیبانی از حجم بالای RAM (تا ۱ ترابایت یا بیشتر در برخی مدل‌ها).

• پایداری و طول عمر بالا در محیط‌های سازمانی.

• مناسب برای مجازی‌سازی، هاستینگ و پردازش داده‌های بزرگ.

• پشتیبانی از فناوری‌های خاص مانند Intel vPro، Intel DCM و Virtualization.

❌ معایب:

• قیمت بسیار بالا نسبت به Core i7.

• عدم پشتیبانی از اورکلاک.

• کارایی کمتر در پردازش‌های تک‌رشته‌ای (مثل برخی بازی‌ها).

مزایا و معایب Core i7

✅ مزایا:

• قیمت مناسب‌تر نسبت به Xeon.

• فرکانس بالا و عملکرد عالی در بازی‌ها و برنامه‌های تک‌رشته‌ای.

• وجود گرافیک داخلی برای استفاده‌های سبک.

• پشتیبانی از اورکلاک در مدل‌های K.

❌ معایب:

• عدم پشتیبانی از ECC RAM.

• محدودیت در تعداد هسته‌ها و حافظه RAM.

• مناسب نبودن برای پردازش‌های سازمانی و دیتاسنترها.

تفاوت‌های کلیدی Xeon و Core i7

1. هدف طراحی: Xeon برای سرورها و سازمان‌ها، Core i7 برای کاربران خانگی و حرفه‌ای.

2. پایداری: Xeon در شرایط کاری ۲۴/۷ بسیار پایدارتر است.

3. هزینه: Core i7 مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

4. پشتیبانی از فناوری‌ها: Xeon از ECC RAM و حجم بالای RAM پشتیبانی می‌کند، Core i7 خیر.

5. گرافیک داخلی: اکثر Core i7ها دارای گرافیک داخلی هستند، اما بسیاری از Xeonها فاقد آن‌اند.

چه زمانی Xeon بخریم و چه زمانی Core i7؟

• اگر مدیر یک وب‌سایت بزرگ، دیتا سنتر، هاستینگ یا کسب‌وکار آنلاین هستید که نیاز به پردازش‌های دائمی و پایدار دارید، Xeon بهترین انتخاب شماست.

• اما اگر یک وبمستر، توسعه‌دهنده، گیمر یا فریلنسر IT هستید که به دنبال قدرت پردازش سریع و هزینه کمتر هستید، Core i7 گزینه مناسب‌تری خواهد بود.

جمع‌بندی

پردازنده‌های Xeon و Core i7 هر دو از محصولات قدرتمند اینتل هستند، اما برای اهداف متفاوتی طراحی شده‌اند. Xeon بیشتر برای محیط‌های حرفه‌ای و سازمانی با نیازهای بالا در پردازش داده‌ها مناسب است، در حالی که Core i7 برای کاربران خانگی، گیمرها و کارهای روزمره انتخاب بهتری خواهد بود.

انتخاب نهایی شما باید بر اساس نوع نیاز، بودجه و سطح کاری صورت گیرد. اگر پایداری و توان پردازش هم‌زمان اولویت شماست، Xeon بخرید؛ اما اگر سرعت تک‌رشته‌ای و هزینه کمتر مدنظر شماست، Core i7 بهترین گزینه خواهد بود.

دیتاسنتر هتزنر

دیتاسنتر هتزنر Hetzner Online آلمان یک سرویس دهنده حرفه ای ارائه دهنده خدمات میزبانی و یک اپراتور مرکز داده با تجربه است.
شرکت هتزنر آنلاین Hetzner Online از سال ۱۹۹۷ خدمات خود را عمدتاً به بخش خصوصی و شرکت های همکار ارائه می کند.
ترکیبی از تکنولوژی پایدار و قیمت جذاب و پشتیبانی انعطاف پذیر خدمات هتزنر را در آلمان و خارج از آن جذاب کرده است.

پرشین هویز به عنوان یکی از شرکای قدیمی هتزنر از سال ۲۰۱۰ به مشتریان خود در ایران سرویس دهی می کند. برای اطلاعات بیشتر به بخش سرور اختصاصی و سرور اختصاصی آلمان مراجعه کنید.

شبکه پرسرعت هتزنر متصل به پورت های ارتباطی در مجموع ۲.۳۳ TBit است که کیفیت بالای دسترسی به سرعت ۱GBPS را بصورت گارانتی برای هر سرور اختصاصی ممکن می سازد.
همچنین شبکه هتزنر مجهز به فایروال سخت افزاری با قابلیت تشخیص و دفع حملات Anti DDoS بصورت خودکار است.

قوانین دیتاسنتر هتزنر

هتزنر آنلاین Hetzner Online از قوانین دولت فدرال آلمان پیروی می کند. نسبت به نشر محتوی بدون رعایت حق مولف یا کپی رایت، پورنو گرافی و یا آن دسته از اقلامی که توسط قانون غیر مجاز تشخیص داده شده حساس است و دسترسی به سرور مشترک را در صورت عدم رعایت مسدود می کند.

همچنین دیتاسنتر هتزنر به ارسال ایمیل های مزاحم و اسپم بسیار حساس است و سخت گیری هایی را انجام می دهد.

هتزنر آلمان, دوست دار محیط زیست

در دیتاسنتر هتزنر از تکنولوژی سبز و سرورهای قابل بازیافت که به طبیعت آسیبی نرسانده و گازهای کلخانه ای در حد بسیار کمی تولید می کنند استفاده شده است.
همچنین هتزنر در سال ۲۰۱۱ جایزه بهترین دیتاسنتر دوستدار محیط سبز را از وزارت اقتصاد و فناوری دولت فدرال آلمان دریافت کرده است.

جوایز دیتاسنتر هتزنر

شرکت هتزنر آنلاین جوایز بسیاری را از سال ۱۹۹۷ به خود اختصاص داده است. از مهمترین جوایز رسمی اخذ شده توسط هتزنر آنلاین می توان به Reader’s Choice Hosting Awards again, “Ruban d’Honneur” distinction, National German Champion, Technology Fast 50 Award, Brand of the Year, Technology Winner, Carrier & Provider 2015, International Datacentre Awards 2013, Bayerns best 50, GreenIT Best Practice Award 2011, ECO Award اشاره کرد.

بدون شک شرکت هتزنر آنلاین را می توان یکی از قوی ترین و برترین سرویس دهندگان خدمات دیتاسنتر، رک و سرور اختصاصی در آلمان نام برد.

در ماه‌های اخیر، شایعات متعددی پیرامون محدودیت‌های شرکت Resello در ارائه خدمات به مشتریان ایرانی منتشر شده است. برخی از شرکت‌های سودجو و غیررسمی با سوء استفاده از این شرایط، اقدام به انتشار اطلاعات نادرست کرده و تلاش دارند مشتریان را برای انتقال دامنه‌هایشان تحت فشار قرار دهند. در این مقاله قصد داریم به صورت کامل و فنی وضعیت فعلی Resello را شرح دهیم، نکات مهم در خصوص مالکیت دامنه‌ها را توضیح دهیم و راهکارهای عملی برای رفع مشکلات Resello ارائه کنیم تا مدیران وب‌سایت‌ها، توسعه‌دهندگان، آژانس‌های دیجیتال مارکتینگ و وبمسترها با اطمینان و اطلاعات دقیق تصمیم‌گیری کنند.

با توجه به محدودیت های شرکت Resello در خصوص قوانین جدید ارائه سرویس به مشتریان ایرانی؛ و شایعاتی که برخی از شرکت های سودجو و کلاه بردار در این زمینه مطرح کردند, وظیفه خود دانستیم که این موضوع را بطور کامل برای مشتریان توضیح و شرح دهیم تا ناخواسته دچار دردسرهای جو بوجود آمده نشوند!

همانطور که قبلاً هم توضیح دادیم, از ۱۸ جولای شرکت ریسلو ثبت جدید یا تمدید دامنه های اینترنتی را برای کاربران ایرانی خود متوقف نموده است.

آیا قوانین جدید رسیلو Resello به معنای سلب امتیاز و سلب مالکیت از دامنه هاست؟

خیر! به هیج وجه این اتفاق به معنای تحریم و یا سلب مالکیت و یا از دست دادن دامنه شما نیست, دامنه های بین المللی تحت مالکیت ICANN ثبت می گردد و قوانین بین المللی بر آنها حاکم هست.
تنها موضوع این هست که ریسلو ثبت جدید را برای مشتریان خود انجام نمی دهد, برای مثال اگر شما دامنه ۱۰ ساله خریداری کرده باشید تا ۱۰ سال دیگر نیز این دامنه در مالکیت شماست و به راحتی می توانید دامنه را به ثبت کننده دیگر منتقل نمایید .

پرشین هویز چه اقدامی را در این خصوص انجام داده است؟

پرشین هویز یکی از شرکت های زیر مجموعه هلدینگ ورلدباس است که بصورت بین المللی در خارج از کشور به ثبت رسیده است.
در حال حاضر با ۵ مرکز جدید به توافقات نهایی رسیده ایم و کلیه مشتریان گرامی که قصد تمدید, انتقال و ثبت دامنه خود را دارند بدون مشکل در حال دریافت خدمات هستند .

همچنین برای انتقال کلیه دامنه های مشتریان فعلی که در ریسلو هستند نیز برنامه ریزی های لازم انجام شده است و پرسنل پشتیبانی ما از طریق تلفن و تیکت درخصوص ارائه خدمات کامل پس از فروش با شما تماس خواهند گرفت.

هشدار سوء استفاده و کلاه برداری

طی روز های اخیر چند شرکت ایرانی با دریافت اطلاعات whois دامنه های مشتریان سایر شرکت ها, اقدام به ارسال ایمیل هایی در خصوص تحریم Resello نموده اند و از شما خواسته اند به دامنه خود را هر چه سریعتر از Resello منتقل نمایید.

طبق مذاکراتی که توسط وکیل ما با Resello انجام شده؛ هیچگونه تهدیدی متوجه مشتریان نیست و این موضوع تنها شایعه ای برای اخاذی و کلاه برداری توسط برخی از شرکت های سودجو می باشد.

لازم به توضیح است؛ شرکت های سرویس دهنده ایرانی هیچ کدام نماینده رسمی شرکت های ثبت کننده بین المللی نیستند و تنها به عنوان ریسلر ثبت دامنه را انجام می دهد, لذا به هیچ وجه فریب تبلیغات دروغین این شرکت ها را در خصوص تنها نماینده رسمی در ایران جهت ثبت دامنه را نخورید.

ممکن هست با انتقال دامنه خود و با شگردهای کلاه برداری که وجود دارد, مالکیت دامنه خود را به صورت کامل از دست بدهید و در این حالت بازگردانی مالکیت دامنه بسیار سخت و هزینه بردار خواهد بود.

کلیه نمایندگان گرامی ثبت دامنه نیز توجه داشته باشند که پرشین هویز در حال فعال سازی پنل نمایندگی جدید با امکانات بسیار کامل تر می باشد و طی روز های آینده توضیحات تکمیلی توسط پرسنل شرکت ببا تماس تلفنی و تیکت به شما اطلاع داده خواهد شد.

پرشین هویز و هلدینگ ورلدباس تمام تمهیدات لازم جهت جلوگیری از هر گونه مشکل در مالکیت دامنه های شما را انجام داده است و جای هیچ نگرانی در خصوص وضعیت دامنه های بین المللی ثبت شده نیست.

با توجه به توضیحات فوق، نکات کلیدی برای رفع مشکلات Resello به شرح زیر است:

1. مالکیت دامنه‌ها امن است و هیچ گونه تهدید واقعی از طرف Resello وجود ندارد.

2. تمدید و انتقال دامنه‌ها بدون مشکل و از طریق نمایندگان معتبر قابل انجام است.

3. از هرگونه ایمیل یا تماس مشکوک که سعی در فریب شما دارند، اجتناب کنید.

4. در صورت نیاز به راهنمایی، از پرشین هویز یا نمایندگان رسمی بین‌المللی کمک بگیرید.

پرشین هویز و هلدینگ WorldBase تمام تمهیدات لازم را برای جلوگیری از هرگونه مشکل در مالکیت دامنه‌ها انجام داده‌اند. مدیران وب‌سایت‌ها، توسعه‌دهندگان، آژانس‌های دیجیتال مارکتینگ و وبمسترها می‌توانند با آرامش خاطر به مدیریت دامنه‌های بین‌المللی خود ادامه دهند.

با رعایت نکات فنی و مشاوره‌های ارائه شده، رفع مشکلات Resello به ساده‌ترین و امن‌ترین شکل ممکن انجام خواهد شد.

در دنیای امروز که حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی اهمیت بالایی دارد، Privacy Protection یا حفاظت از حریم خصوصی دامنه به یکی از ابزارهای ضروری برای مدیران وب‌سایت‌ها، کسب‌وکارهای آنلاین و استارتاپ‌ها تبدیل شده است. این سرویس به شما امکان می‌دهد اطلاعات شخصی و مالکیت دامنه‌تان را از دید عموم مخفی نگه دارید و از سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری کنید.

معنی Privacy Protection و کاربرد آن

Privacy Protection به معنای حفاظت از حریم خصوصی می باشد. با فعال کردن این امکان مشخصات شما دیگر در هویز (Whois) دامنه شما نمایش داده نمی شود. این سرویس در سرویس دهنده های دیگر مانند Directi هزینه فعالسازی دارد اما در سرویس دهنده ما که Resello می باشد بعد از سالها این امکان به تازگی قرار داده شده و کاملا رایگان است.

این امکان مناسب افرادی است که برای امنیت بیشتر اطلاعات خود تمایلی به نمایش مشخصات صاحب امتیاز دامنه در whois ندارند. پس از فعال کردن امکان Privacy Protection دامنه مشخصات شما مانند زیر می شود :

کارشناسان امنیت کامپیوتر هشدار داده‌اند که ممکن است به دنبال حمله سایبری جهانی در چند روز اخیر موارد بیشتری از حمله باج افزار در راه باشد.
سوال این است که سازمان‌ها و کاربران عادی چگونه می‌توانند کامپیوترهایشان را در مقابل چنین حمله‌هایی محافظت کنند؟
باج افزار به عنوان یک برنامه مخرب که فایل‌های یک کامپیوتر را قفل می‌کند تا از صاحب آن پول بگیرد, روش جدیدی برای حمله سایبری نیست اما به گفته پلیس اروپا گستردگی حمله اخیر بی‌سابقه بوده و بیش از ۲۰۰ هزار کامپیوتر در ۱۵۰ کشور جهان قربانی این حمله شده‌اند.
در ایران بر اساس اعلام سازمان فناوری اطلاعات, حمله باج افزار تا کنون بیش از دو هزار قربانی داشته است.
نظام بهداشت و درمان عمومی بریتانیا یکی از سازمان‌هایی بود که مورد حمله شدید این باج افزار قرار گرفت, اما صبح شنبه بیشتر ۴۸ مرکزی که قربانی این حمله شده بودند اعلام کردند که کامپیوترهایشان را دوباره به کار انداخته‌‌اند.

به نظر می‌رسد که این باج افزار چندان برای عاملان حمله سایبری سودآور نبوده است. این بدافزار به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که از هر کامپیوتری که به آن حمله می‌کند, معادل ۳۰۰ دلار پول اینترنتی بیت‌کوین باج‌گیری کند. اما بر اساس آخرین تحقیقات پرشین هویز این باج افزار در مجموع تنها ۳۰ هزار دلار جمع کرده است که نشان می‌دهد بیشتر قربانیان پول درخواستی عاملان حمله را پرداخت نکرده‌اند.

باج افزار چیست و چگونه عمل می‌کند؟

باج افزار نوعی نرم‌افزار مخرب است که فایل‌ها و سیستم‌های کامپیوتری را قفل می‌کند تا از کاربر یا سازمان قربانی باج دریافت کند. این بدافزارها معمولاً از طریق ایمیل‌های آلوده، دانلودهای مشکوک یا حفره‌های امنیتی سیستم عامل‌ها وارد کامپیوتر می‌شوند. هدف نهایی هکرها دریافت مبلغی به صورت پول دیجیتال (معمولاً بیت‌کوین) است که ردیابی آن دشوار است.

در حمله WannaCry، این باج افزار به گونه‌ای طراحی شده بود که به صورت خودکار و بدون نیاز به تعامل مستقیم کاربر، به سیستم‌های آسیب‌پذیر حمله کند، امری که باعث شد سرعت انتشار آن بسیار بالا باشد.

آیا کامپیوتر شما در خطر است؟

عامل انتقال این بدافزار که با نام ویروس WannaCry شناسایی شده است تنها کامپیوترهایی را آلوده می‌کند که سیستم عامل ویندوز دارند. چه VPS یا Dedicated Server فرقی ندارد! اگر شما سیستم عامل ویندوز کامپیوترتان را به‌روزرسانی نکرده باشید و همچنین اگر موقع باز کردن ایمیل‌هایتان بی‌دقتی کنید, ممکن است در خطر باشید.
با این حال کارشناسان امنیت کامپیوتر فکر می‌کنند که در حمله سایبری اخیر, کاربران خانگی زیاد در خطر نیستند.
برای حفظ امنیت کامپیوترتان باید سیستم عامل خود را به‌روزرسانی کنید, از نرم‌افزارهای ضد ویروس و فایروال استفاده کنید و ایمیل‌هایتان را با دقت باز کنید.
به طور مرتب فایل‌های مهم خود را در ابزارهایی مانند حافظه خارجی ذخیره کنید تا حتی اگر هدف حمله باج افزار قرار گرفتید, مجبور نباشید برای بازیابی فایل‌های مهم شخصی خود پولی به هکرها بدهید.
در ضمن همیشه این موضوع را در ذهن داشته باشید که هیچ تضمینی وجود ندارد که در صورت پرداخت پول به باج‌گیرهای اینترنتی, آنها فایل‌های شما را آزاد کنند.

چگونه باج افزار به این سرعت گسترش یافت؟

عامل اصلی این حمله یک بدافزار به نام WannaCry است که از طریق نوعی ویروس گسترش می‌یابد که “کرم کامپیوتری” نامیده می‌شود.
بر خلاف دیگر برنامه‌های مخرب, این بدافزار توانایی گسترش در شبکه به صورت خودکار را دارد.
بیشتر بدافزارهای دیگر برای شیوع خود نیازمند عامل انسانی هستند تا کاربران به دام ترفندهایی بیفتند و با کلیک بر روی لینک‌ها یا پیوست‌های ایمیل‌هایی که دریافت می‌کنند باعث فعال شدن بدافزارها شوند.
اما بدافزار WannaCry به محض اینکه وارد شبکه کامپیوترهای یک سازمان شود, کامپیوترهای آسیب‌پذیر را شناسایی می‌کند و به طور خودکار فعال می‌شود تا به کامپیوترهای دارای ضعف امنیتی حمله کند. به همین دلیل است که این باج افزار تا این اندازه گسترش یافته است.

چرا کامپیوترهای قربانی مشکل امنیتی داشتند؟

شرکت مایکروسافت, در ماه مارس یک بسته امنیتی رایگان برای مقابله با ضعف‌های مورد استفاده باج افزارها منتشر کرد.
به نظر می‌رسد که ویروس WannaCry برای سوء استفاده از یک اشکال امنیتی ساخته شده است که آژانس امنیت ملی آمریکا آن را پیدا کرده بود.
وقتی که جزئیاتی در مورد این اشکال نرم‌افزاری به بیرون درز کرد, بسیاری از پژوهشگران امنیت کامپیوتر پیش‌بینی کردند که این اطلاعات فاش شده می‌تواند منجر به ساختن باج افزارهایی شود که خود به خود فعال می‌شوند.
تنها دو ماه بعد, هکرها این پیش‌بینی را تحقق بخشیدند.
تصور اولیه این بود که قربانیان حمله باج افزار تنها کاربران ویندوز XP هستند که شرکت مایکروسافت به دلیل قدیمی بودن این سیستم عامل آن را از دور خارج کرده است و از لحاظ امنیتی دیگر به روزرسانی نمی‌شود.
با این حال آلن وودوارد, متخصص امنیت سایبری, می‌گوید که بر اساس آخرین آمار تعداد قربانیانی که از ویندوز XP استفاده می‌کردند خیلی کم بوده است.
چه کسانی پشت این حمله سایبری بودند؟
هنوز هویت عاملان این حمله مشخص نشده است, اما کارشناسان امنیت کامپیوتر می‌گویند که این بدافزار چندان هم پیچیده نبوده است.
یک پژوهشگر امنیت سایبری در کدهای این بدافزار یک “کلید توقف” کشف کرده که به متخصصان کمک کرده است تا گسترش باج افزار را کنترل کنند.
به گفته کارشناسان این بخش از کد احتمالا برای شرایطی نوشته شده است که وقتی ویروس شناسایی می‌شود آن را غیرفعال کند که دیگر قابل شناسایی نباشد, اما ظاهرا درست کار نکرده و کارشناسان موفق شده‌اند این بدافزار را شناسایی کنند.
باج افزارها مدتی است که به یکی از روش‌های مطمئن و مورد علاقه دزدان سایبری تبدیل شده‌اند, به این دلیل که در زمانی بسیار کوتاهی سود زیادی نصیب هکرها می‌کنند.
دزدان سایبری به راحتی می‌توانند پول‌های حاصل از باج‌گیری را با استفاده از پول اینترنتی بیت‌کوین نقد کنند که ردگیری آن برای پلیس و سازمان‌های امنیتی دشوار است.

حمله سایبری جدید ‘دوهزار قربانی در ایران داشته است’

بر اساس اعلام سازمان فناوری اطلاعات, حمله باج افزار WannaCry تا کنون بیش از دو هزار قربانی در ایران گرفته است.
آمار ارائه شده توسط این سازمان مبتنی بر گزارش‌های مرکز مدیریت امداد و هماهنگی عملیات رخدادهای رایانه‌ای (ماهر) است.
بر این اساس بیشترین آلودگی از طریق این باج افزار متعلق به اپراتورهای ارتباطی, سلامت و پزشکی و دانشگاهی بوده است.
مرکز ماهر استان‌های تهران و اصفهان را دارای بیشترین آلودگی اعلام کرده است.
سازمان فن‌آوری اطلاعات از سازمان‌های مختلف خواسته است هشدارهای مرکز ماهر در این زمینه را جدی بگیرند.

در حمله روز جمعه ۲۲ اردیبهشت (۱۲ مه) باج افزار WannaCry کامپیوترها را قفل کرد و مانع از دسترسی کاربران به اطلاعات شد. این بدافزار با نمایش پیامی روی صفحه کامپیوتر درخواست پول اینترنتی (بیتکوین) کرد.
این حمله حدود ۱۵۰ کشور جهان از جمله بریتانیا, روسیه, فرانسه و اسپانیا را هدف قرار داد.
یوروپل, پلیس اتحادیه اروپا, ضمن هشدار نسبت به “تهدید فزاینده” سایبری دیروز (۱۴ مه/ ۲۴ اردیبهشت) اعلام کرد که شمار قربانیان حمله سایبری روز جمعه به ۲۰۰ هزار رسیده است.
این حمله ویروسی از یک حفره امنیتی در یکی از نسخه‌های ویندوز مایکروسافت استفاده کرده است.
شرکت مایکروسافت در واکنش به این حمله گفته که از اینکه کاربران نرم‌افزارهایش قربانی این حمله شده‌اند “متاسف” است. این شرکت اعلام کرده که کاربران با به روز رسانی‌های جدیدی که در اختیارشان قرار گرفته می‌توانند در برابر رخنه‌های احتمالی از خود محافظت کنند.
این در حالی است که کارشناسان امنیت اینترنت نسبت به احتمال انجام موجی از حملات سایبری جدید در سراسر جهان در هفته جاری هشدار داده‌اند.
هر چند بر اساس گزارش‌ها روند گسترش این باج افزار کند شده است.
به گفته کارشناسان امنیت سایبری هکرها در حمله اخیر از همان نقاط ضعف و کدهای مخربی استفاده کرده‌اند که سازمان امنیت ملی آمریکا تحت نام “ایترنال‌بلو” از آن استفاده می‌کرد.
گروهی از هکرها یک ماه پیش اعلام کرده بودند که کدهای مخرب سازمان امنیت ملی آمریکا را دزدیده‌اند.
آنها می‌خواستند کدهای مخرب را به حراج بگذارند, اما سرانجام آنها را به طور رایگان منتشر کردند.

چگونه می‌توان از WannaCry محافظت کرد؟

برای محافظت از سیستم‌ها در برابر باج افزار Wannacry، اقدامات زیر توصیه می‌شود:

1. به‌روزرسانی منظم سیستم عامل: اطمینان حاصل کنید که تمامی به‌روزرسانی‌ها و پچ‌های امنیتی ویندوز نصب شده‌اند.

2. استفاده از آنتی‌ویروس و فایروال معتبر: نرم‌افزارهای امنیتی می‌توانند بسیاری از تهدیدها را پیش از فعال شدن بلاک کنند.

3. احتیاط در باز کردن ایمیل‌ها و پیوست‌ها: حتی یک ایمیل مشکوک می‌تواند راهی برای ورود باج افزار باشد.

4. پشتیبان‌گیری منظم از فایل‌ها: ذخیره نسخه‌های پشتیبان در حافظه‌های خارجی یا فضای ابری به شما امکان می‌دهد بدون پرداخت باج، اطلاعات خود را بازیابی کنید.

5. آگاهی از بدافزارهای جدید: دنبال کردن اخبار امنیت سایبری و هشدارهای مراکز تخصصی مثل مرکز ماهر در ایران یا یوروپل می‌تواند از شما در برابر حملات آینده محافظت کند.

نتیجه‌گیری

باج افزار Wannacry نشان داد که حتی سیستم‌های به‌روزرسانی نشده می‌توانند به سرعت توسط بدافزارهای خودکار آلوده شوند. برای مدیران وب‌سایت‌ها، کسب‌وکارها، سازمان‌ها و توسعه‌دهندگان، مهم‌ترین اقدام پیشگیرانه، به‌روزرسانی منظم سیستم‌ها، رعایت اصول امنیتی و پشتیبان‌گیری مداوم است. حتی پرداخت باج هیچ تضمینی برای بازیابی اطلاعات ارائه نمی‌دهد.

با توجه به تهدیدات روزافزون سایبری، درک اینکه باج افزار Wannacry چیست و چگونه عمل می‌کند، اولین قدم برای حفاظت از دارایی‌های دیجیتال و اطلاعات حیاتی کسب‌وکارها است.

1. سرور مربوطه از کنترل پنل دایرکت ادمین (Directadmin) استفاده کند.
2. آپاچی نصب شده روی سرور باید نسخه ۲.۲ به بالا باشد. (از وب سرور ngnix نیز پشتیبانی میکند)
3.  سیستم عامل لینوکس ترجیحا CentOS 6, 7
4.  ۱۰ مگابایت فضای خالی دیسک برای ذخیره سازی Rules
5.  ۲ مگابایت فضای خالی برای نصب برنامه

cd /usr/local/directadmin/custombuild

build update/.
build set modsecurity yes/.
build set modsecurity_ruleset comodo/.

build modsecurity/.

بهینه‌سازی وب‌سرور آپاچی نقش کلیدی در افزایش سرعت، پایداری و امنیت سایت‌های میزبان دارد. یکی از مهم‌ترین مراحل در این فرایند، انتخاب و پیکربندی صحیح MPM (Multi-Processing Modules) است. انتخاب درست ماژول‌ها بسته به نوع سایت (داینامیک یا استاتیک)، میزان ترافیک و منابع سخت‌افزاری، می‌تواند تأثیر چشمگیری بر عملکرد وب‌سرور داشته باشد.

هر چه وب سرور آپاچی شما بهتر و حرفه ای تر بهینه سازی شده باشد, بازدهی و کارکرد سایت های میزبانی شده بهتر و بیشتر خواهد بود؛ به ویژه اینکه سایت ها از نوع دینامیک باشند.

معرفی و بررسی انواع MPM در وب‌سرور آپاچی

وب‌سرور آپاچی برای مدیریت بهتر پردازش‌ها و پاسخ‌دهی به درخواست‌های کاربران، از ماژول‌های خاصی به نام MPM (Multi-Processing Modules) استفاده می‌کند. این ماژول‌ها تعیین می‌کنند که هر درخواست چگونه مدیریت شود و چه میزان منابع سخت‌افزاری برای آن مصرف گردد. انتخاب صحیح MPM می‌تواند تأثیر مستقیمی بر سرعت، پایداری و کارایی سایت داشته باشد.

در نهایت انتخاب نوع MPM کاملاً وابسته به نوع سایت، سطح ترافیک، و منابع سخت‌افزاری سرور است. با انتخاب صحیح و پیکربندی مناسب، می‌توان حداکثر بهره‌وری را از وب‌سرور آپاچی دریافت کرد.

انتخاب MPM صحیح

ماژول ها و افزونه های آپاچی به راحتی قابل حذف و اضافه هستند. ماژول های چند پردازشی یا Multi-Processing Modules که با اختصار MPM نامیده می شوند, این افزونه ها را جهت بکارگیری در هسته آپاچی برای مدیریت شبکه و توزیع درخواست ها به کار میگیرند. MPM به شما اجازه اجرای درخواست با موضوعات مختلف حتی با سیستم عامل های متفاوت را می دهد.

ماژول سنتی و قدیمی پردازش بر مبنای درخواست prefork نام دارد و نسل بعدی این ماژول worker نامیده میشود که در آن درخواست های متعدد با موضوعات مختلف برای بازدهی بیشتر و خرابی کمتر بکار بسته میشود. در آخرین مدل این روش که event نام دارد بسترهای (مانند حوضچه) جداگانه موضوعات مورد درخواست برای پردازش های جداگانه نگهداری می شود. برای اینکه بفهمید در حال حاضر وب سرور شما از چه نوع MPM پشتیبانی می کند دستور httpd -l را اجرا کنید.

انتخاب MPM صحیح به فاکتورهای زیادی بستگی دارد. بر اساس یک مثل قدیمی انگلیسی, شاید نخ کشی بهتر از انشعاب باشد! همه چیز به شما و نیازتان بستگی دارد. مثلاً اگر به دنبال اجرای ماژول ها و استفاده از کتابخانه (library) در PHP بصورت secure و امن هستید, حالت Prefork به شما توضیه می گردد. شاید نیاز باشد بصورت جداگانه هر یک از MPM ها را مورد بررسی و تست قرار دهید. همچنین در نظر داشته باشید نوع و مقدار منابع سخت افزار مورد استفاده نقش بسزایی در افزایش کیفیت و بازدهی وب سرور شما خواهد داشت.

• Worker MPM
  استفاده همزمان از چندین child processes با فراوانی موضوعات مختلف که هر موضوع یک کانکشن ارتباطی را در لحظه مدیریت می کند. worker MPM برای سرورهایی که ترافیک بالایی دارند توصیه می شود, چون از حافظه (RAM) کمتری (footprint) در مقایسه با prefork MPM استفاده می کند.
• Event MPM
  بسیار شبیه به Worker MPM عمل می کند, اما بر این اساس تعریف شده که درخواست های شبیه سازی شده بیشتری توسط موضوعاتی که پشتیبانی میشود توسط آپاچی ارائه (serve) شود. در حقیقت موضوع مورد درخواست را بصورت تک پردازش مدیریت می کند.
• Prefork MPM
  برای هر موضوع از child processes زیادی استفاده می کند و در آن واحد هر پردازش یک کانکشن ارتباطی را مدیریت می کند. در بسیاری از سیستم ها prefork از worker سریعتر عمل کرده, ولی حافظه زیادی را مصرف می کند. از مزایای prefork نسبت به worker در موارد خاص می توان به امکان اجرای ماژول ها در حالت unsafe و debug راحت تر در پشتیبانی پلاتفرم های مختلف می توان اشاره کرد.

صرف نظر از انتخاب MPM صحیح, باید آنرا بطور مناسب و حرفه ای بهینه سازی کنید. به زبان ساده, پیکربندی MPM دستورات لازم را به آپاچی برای کارکرد صحیح پردازش ها می دهد.
از نسخه آپاچی ۲.۲ به بعد, Prefork به عنوان MPM پیش فرض ارائه میشود. بر اساس میزان اهمیت Prefork موارد مهمیکه در پیکربندی استفاده میشود به شرح زیر است:

Apache.conf

برای شروع فایل پیکربندی آپاچی را پیدا کرده و در ویرایشگر باز کنید.

مسیر قرار گیری پیش فرض در کنترل پنل دایرکت ادمین (DirectAdmin):

/etc/httpd/conf/extra/httpd-mpm.conf

مسیر قرار گیری پیش فرض در کنترل پنل سیپنل (cPanel):

/usr/local/apache/conf/

مسیر قرار گیری پیش فرض در کنترل پنل پلسک (Plesk):

/etc/httpd/conf/

Timeout

مقدار Timeout مربوط به فاصله زمانی بین ارسال و دریافت بر حسب ثانیه می باشد (از مبدا یا به مقصد کلاینت). انتخاب مقدار بالای Timeout می تواند به ایجاد صف انتظار و در نتیجه کندی یا کرش کردن وب سرور منجر شود. همچنین انتخاب کمتر از حد Timeout می تواند به بسته شدن درخواست ها قبل از پردازش کامل و نقص پاسخ دهی منجر شود.

مقدار مناسب Timeout بر اساس تجربه در سرور مجازی یا سرور اختصاصیبا ترافیک بالا ۱۰۰ و برای سرور اختصاصی با ترافیک معمولی ۳۰۰ در نظر گرفته میشود.

KeepAlive

keepalive تدام ارتباط در وب سرور را مقدور می سازد. اگر سرور شما در یک سیکل سرویس دهی صدها IP مختلف سرویس دهی کند این گزینه را فعال و روشن کنید. اگر سرور شما از ترافیک بسیار بالایی برخوردار است یا از load balancing استفاده می کنید, باید این گزینه را برای افزایش توان عملیاتی خاموش نگه دارید.
نکته: اگر از کنترل پنل DirectAdmin استفاده می کنید تنظیمات این گزینه در مسیر زیر قابل تغییر است:

/etc/httpd/conf/extra/httpd-default.conf

MaxKeepAliveRequests

مقدار این گزینه محدودیتی است که بر کانکشن مداوم در زمانی که keepalive روشن است قرار می دهیم. اگر این گزینه روی ۰ تنظیم شده باشد به معنای درخواست نامحدود است.

مقدار پیشنهادی برای سرور مجازی ۱۰۰ و برای سرور اختصاصی ۱۵۰ می باشد.

نتیجه گیری

انتخاب صحیح MPM و پیکربندی اصولی آن، نقش مهمی در بهینه‌سازی سرور آپاچی و افزایش بازدهی وب‌سایت‌ها دارد. هرکدام از ماژول‌های Prefork، Worker و Event مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند و بسته به نیاز پروژه، میزان ترافیک و منابع سخت‌افزاری سرور باید انتخاب شوند. در کنار انتخاب درست MPM، توجه به تنظیماتی مانند Timeout، KeepAlive و MaxKeepAliveRequests نیز در فرآیند بهینه‌سازی سرور اهمیت زیادی دارد. در نهایت، با یک پیکربندی حرفه‌ای می‌توان سرعت، امنیت و پایداری وب‌سرور آپاچی را به شکل قابل‌توجهی افزایش داد.